Obecność
“Oto stoję u drzwi I kołaczę”, mówi Pan.
Cóż to za wspaniały przywilej, że Pan całego stworzenia pragnie przyjść do mnie.
Powitam z radością jego obecność.
“Oto stoję u drzwi I kołaczę”, mówi Pan.
Cóż to za wspaniały przywilej, że Pan całego stworzenia pragnie przyjść do mnie.
Powitam z radością jego obecność.
Święty Ignacy uczył, że twardy bezkształtny pień drzewa nigdy nie uwierzy, że może stać się pomnikiem, podziwianym jako cud rzeźby i nigdy nie poddałby się dłutu rzeźbiarza, który widzi w swym geniuszu, co może z niego uczynić.
Poproszę o łaskę, aby pozwolił ukształtować się przez kochającego Stwórcę.
W tej chwili Panie zwracam moje myśli ku Tobie.
Zostawię obok moje obowiązki i zmartwienia.
Odpocznę i odprężę się w Twojej obecności Panie.
Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?»
Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham».
Rzekł do niego: «Paś baranki moje».
I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?»
Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham».
Rzekł do niego: «Paś owce moje».
Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?»
Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham».
Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz».
To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
Co dzieje się we mnie dzisiaj podczas modlitwy?
Czuję się pocieszony, zafrasowany, obojętny?
Wyobrażę sobie Jezusa stojącego lub siedzącego obok mnie i podzielę się z Nim moimi myślami.
Podziękuję Bogu za te kilka chwil, które spędziliśmy razem oraz za wszystkie inspiracje i poznanie, które było mi dane.
Amen.