Być obecnym to znaczy przyjść jaki jestem i otworzyć się na drugiego.
W tym momencie, kiedy tu przychodzę, Bóg jest obecny oczekując mnie.
On zawsze przychodzi przede mną, pragnąc spotkać się ze mną bardziej niż najbliższy przyjaciel.
Zatrzymam się na chwilę i przywitam mojego miłującego Boga.
„Zostaw mnie tu swobodnie zupełnie samego,
W celi bez słońca promienia jednego,
Nikt nigdy do mnie nie zwróci się
Ta złota cisza uwalnia mnie”
W obecności mojego kochającego Stwórcy popatrzę szczerze na moje odczucia podczas ostatniego dnia: na moje wzloty i upadki.
Czy widzę gdzie Pan był obecny?
Jezus powiedział do Zydów:
«Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, sąd mój nie byłby prawdziwy. Jest przecież ktoś inny, kto wydaje sąd o Mniej a wiem, że sąd, który o Mnie wydaje jest prawdziwy.
Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie. Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem.
Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; nie macie także słowa Jego, trwającego w was, bo wyście nie uwierzyli w Tego, którego On posłał.
Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie.
Nie odbieram chwały od ludzi, ale wiem o was, że nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył kto inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli. Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?
Nie mniemajcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie uwierzyli. O Mnie bowiem on pisał. Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakże moim słowom będziecie wierzyli?»
Czy budzą się we mnie jakieś reakcje gdy rozmawiam z Bogiem?
Czy czuję się odmieniony, pocieszony, rozgniewany?
Wyobrażając sobie Jezusa siedzącego lub stojącego przy mnie, powiem Mu o moich odczuciach jak zaufanemu przyjacielowi.
Podziękuję Bogu za te kilka chwil, które spędziliśmy razem oraz za wszystkie inspiracje i poznanie, które było mi dane.
Amen.