Obecność
Drogi Panie. Kiedy dzisiaj przychodzę do Ciebie, wypełnij moje serce i całe moje istnienie cudem twojej obecności.
Drogi Panie. Kiedy dzisiaj przychodzę do Ciebie, wypełnij moje serce i całe moje istnienie cudem twojej obecności.
Panie, Ty stworzyłeś mnie do życia w wolności.
Często myślę, że to mi się należy.
Natchnij mnie do życia w wolności, którą zamierzyłeś dla mnie, z sercem beztroskim i całkowitym zaufaniem Tobie.
W czym odkrywam dziś nadzieję, otuchę, obszary rozwoju w moim życiu?
Patrząc w tył na ostatnie kilka miesięcy, jestem w stanie zobaczyć które działania i zdarzenia przyniosły bogate owoce?
Jeśli odkryłem takie obszary, zdecyduję, że dam im czas i miejsce w przyszłości.
Jezus mówił do tłumów:
«Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo».
Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu».
W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
Zacznij opowiadać Jezusowi o fragmencie Pisma który właśnie przeczytałeś.
Która część porusza twoim wnętrzem?
Być może rozmowa z przyjacielem lub historia, którą ostatnio usłyszałem, powoli wypłynie podczas mojej rozmowy z Jezusem?
Jeśli tak, to czy ta historia rzuca światło na to co ten werset Pisma próbuje mi przekazać?
Podziękuję Bogu za te kilka chwil, które spędziliśmy razem oraz za wszystkie inspiracje i poznanie, które było mi dane.
Amen.