Spójrz wstecz na czas tych rekolekcji
Przyglądnij się przeżytym sześciu sesjom i dostrzeżenie tych miejsc, w których Pan mówił do ciebie w czasie modlitwy.
- Dotarliśmy do końca wiekopostnych rekolekcji. To dobra okazja do zebrania wszystkiego razem, co św. Ignacy określa jako ‘rachunek’ [sprawdzian]. Jest to modlitwa, pozwalająca na spojrzenie na przeszłość (często jest to przegląd ostatnich 24 godzin) i zadanie sobie pytania, gdzie wtedy był Pan Bóg. Proponuję przyglądnięcie się przeżytym sześciu sesjom i dostrzeżenie tych miejsc, w których Pan mówił do ciebie w czasie modlitwy. Czasem zauważamy Go nie bezpośrednio po modlitwa, ale znacznie później.
- W pierwszej sesji przypatrywaliśmy się Jezusowi uzdrawiającemu trędowatego, co miało miejsce bezpośrednio po Kazaniu na Górze. Pamiętasz jak, podobnie jak tłumy, trędowaty dotarł do Jezusa i oddał mu pokłon, podczas gdy inne było zachowanie religijnych przywódców. Trędowaci w tamtym społeczeństwie byli wyobcowani, gdy tymczasem Jezus był na to całkowicie obojętny: ‘dotknął go’ – i został uzdrowiony. Czy pamiętasz, co wtedy czułeś, gdy Jezus zbliżył się i dotnął trędowatego? Czy Pan Bóg był wtedy z tobą?
- W drugiej sesji widzieliśmy Jezusa uzdrawiającego sługę setnika. Zauważyliśmy niezwyczajność tej sytuacji, że niedowierzający setnik zbliża się do Niego, a także zdziwienie Jezusa z powodu jego wiary oraz, jak natychmiast nastąpiło uzdrowienie. Czy pamiętasz jakiś moment podczas modlitwy w czasie tej sesji, w którym doświadczyłeś Bożego miłosiernego uzdrowienia? Jak to odczuwałeś?
- W trzeciej sesji skupialiśmy się na uzdrowieniu teściowej Piotra. Widzieliśmy, że po nabożeństwie w synagodze, w szabat mała grupka udała się do domu. Przedstawiono nam teściową śmiertelnie chorą (prawdopodobnie w pomieszczeniu dla kobiet), przynajmniej podwójnie rytualnie nieczystą. Widzieliśmy, że mimo tego, Jezus dotkną jej, a ona ‘wstała’ i usługiwała im. Czy pamiętasz, jak się czułeś, słuchając tej nadzwyczajnej historii? Czy Pan Bóg był tam obecny?
- Dotarliśmy do końca wiekopostnych rekolekcji. To dobra okazja do zebrania wszystkiego razem, co św. Ignacy określa jako ‘rachunek’ [sprawdzian]. Jest to modlitwa, pozwalająca na spojrzenie na przeszłość (często jest to przegląd ostatnich 24 godzin) i zadanie sobie pytania, gdzie wtedy był Pan Bóg. Proponuję przyglądnięcie się przeżytym sześciu sesjom i dostrzeżenie tych miejsc, w których Pan mówił do ciebie w czasie modlitwy. Czasem zauważamy Go nie bezpośrednio po modlitwa, ale znacznie później.
Spójrz wstecz na czas tych rekolekcji (kontynuacja)
Jak sądzisz, w jaki sposób Pan zaprasza cię do prowadzenia w dalszym ciągu rozpoczętej drogi?
- W tej czwartej sesji spotkaliśmy opętanego. Widzieliśmy, że dwóch opętanych przez demona hałaśliwie wyszło ‘wyszli z grobów’, by zagrażać ludzkości. Jezus przeciwnie, był autorytatywnie spokojny. Opętani byli gadatliwi. Wtedy – po dramatycznym uzdrowieniu i tym, co się stało ze świniami – mieszkańcy Gerazy prosili Go, by odszedł od nich. Pamiętasz, jak się czułem, modląc się w czasie tej sesji? Czy odczuwasz jakąś sympatię dla wspomnianych mieszkańców, którzy chcieli, że by Jezus odszedł od nich? Co chciałbyś powiedzieć Jezusowi?
- W czasie piątej sesji wyobrażaliśmy sobie scenę uzdrowienia paralityka. Widzieliśmy, jak Jezus z Gerazy wszedł do łodzi i jak ‘przynieśli mu paralityka na noszach’. Ku naszemu zdziwieniu Jezus skierował do niego słowa: ‘twoje grzechy są odpuszczone’. To poirytowało obecnych tam przywódców religijnych, którzy pomyśleli: ‘on bluźni’ (śmiertelne oskarżenie!). Wtedy, dla okazania swojej władzy, powiedział do paralityka: ’wstań, weź swoje łoże i idź do domu’. I on poszedł. Historia mówi nam, że tłumy ‘były przestraszone’. Jak się czułeś/aś słysząc słowa: "twoje grzechy są odpuszczone" lub " weź swoje łoże i chodź"?
- Wreszcie ostatnia, szósta sesja. Obserwowaliśmy dwie historie nakładające się na siebie – oficera, którego córka zmarła i kobietę chorą od dwunastu lat na krwotok. Obydwie zostały natychmiast uzdrowione pomimo tłumów i szyderstw. Jak się czułeś, widząc dwie uzdrowione kobiety? Co sądzisz, co Pan Bóg mówił wtedy do ciebie?
- A teraz spójrz na cały wielkopostny przebieg ‘miłosiernego uzdrowienia’ i staraj się przypomnieć wpływ, jaki on miał na ciebie. Czy zauważasz, że historie z Pisma św. ‘ożyły’ i przemawiały do ciebie w konkretnych warunkach twojego życia?
Co Pan Bóg mógł ci chcieć powiedzieć w czasie tych sześciu sesji?
Kończy się Wielki Post. Jak sądzisz, w jaki sposób Pan zaprasza cię do prowadzenia w dalszym ciągu rozpoczętej drogi?
- W tej czwartej sesji spotkaliśmy opętanego. Widzieliśmy, że dwóch opętanych przez demona hałaśliwie wyszło ‘wyszli z grobów’, by zagrażać ludzkości. Jezus przeciwnie, był autorytatywnie spokojny. Opętani byli gadatliwi. Wtedy – po dramatycznym uzdrowieniu i tym, co się stało ze świniami – mieszkańcy Gerazy prosili Go, by odszedł od nich. Pamiętasz, jak się czułem, modląc się w czasie tej sesji? Czy odczuwasz jakąś sympatię dla wspomnianych mieszkańców, którzy chcieli, że by Jezus odszedł od nich? Co chciałbyś powiedzieć Jezusowi?