• Wyciszenie

    Zanim wejdziesz w trzecią sesję wiekopostnych rekolekcji poświęć trochę czasu na wyciszenie się. Odpręż się fizycznie i duchowo, starając się skupić na dzisiejszym temacie. Rozpocznij od zauważenia odgłosów dochodzących do ciebie z zewnątrz albo zauważ, że jest zupełny spokój. A co ze zgiełkiem w tobie samym – w głowie, w sercu. Zauważ spokojnie swoje poruszenia, podejdź do nich spokojnie i pozwól im odejść.

    Zatem, gdy przynajmniej od pewnej chwili jesteś wyciszony, zwróć się do Boga i powiedz: Oto jestem, mów Panie, bo sługa Twój słucha.

  • Wprowadzenie

    Posłuchaj teraz kolejną historię, która następuje bezpośrednio po poprzedniej sesji o uzdrowieniu sługi setnika. Musimy tu za wszelką cenę uniknąć złośliwych żartów nt. teściowej, która w rzeczywistości jest wielkim darem Boga dla każdego małżeństwa. Czy możesz sobie wyobrazić uzdrawiającą scenę?

  • Słowo Boże

    Mt 8, 14-15

    Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Wstała i usługiwała Mu.

  • Refleksja

    Tu jesteśmy obecni tylko z Jezusem w Jego własnym domu.
    • Jakże nieoczekiwane jest to natychmiastowe okazanie przez Chrystusa miłosiernego uzdrowienia! Jak sądzisz, dlaczego Mateusz wspomina teściową?
       
    • Zauważyliśmy, że Jezus poszedł do domu Piotra i że jest to greckie imię przyswojone przez kogoś, kto – zgodnie z Ewangelią Janową – pochodzi z pobliskiego pogańskiego miasta Betsaidy. Co czujesz, gdy widzisz, że Jezus idzie do domu Piotra?
       
    • Marek opowiadając tę historię, umieszcza ją bezpośrednio po opuszczeniu przez nich synagogi w Szabat. U Mateusza natomiast ma to miejsce bezpośrednio po spotkaniu Jezusa z pogańskim rzymskim żołnierzem, co mogło posłużyć do podkreślani nieoczekiwanego leczącego Jezusowgo miłosierdzia. Jak odbierasz oba te uzdrowienia?
       
    • W wersji Markowej to był dom Piotra i Andrzeja razem z Jakubem i Janem. Tak więc cały „gabinet” był obecny.  Tu jesteśmy obecni tylko z Jezusem w Jego własnym domu i słuchamy opisu o ciężkiej doli pacjentki. Podobnie jak sługa setnika ona jest w gorączce, co uświadamia nam poważny stan zdrowia teściowej i podkreśla okropność choroby, jaka ją dotknęła.
       

  • Rozmowa

    Gdy spotykasz się z uzdrawiającym miłosierdziem Boga, czy możesz odpowiedzieć na to wezwanie służenia drugiemu człowiekowi?
    • Teściowa była, oczywiście, kobietą, a zatem przez sam ten fakt, była marginalizowana w tamtejszej kulturze. Ponadto była chora i miała wysoką temperaturę. W świecie bez antybiotyków znaczyło to, że była w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Spójrz uważnie na tę kobietę. Jakie uczucia wzbudza w tobie jej opłakania godny los?
       
    • Patrzymy urzeczeni, jak reaguje Jezus – bierze ją za rękę. Spoglądamy z zapartym tchem, przecież Jezus ryzykuje podwójną „nieczystość”, bo nie tylko, że jest to kobieta, a zatem może spowodować Jego „nieczystość”, a w dodatku może zarazić Go, co będzie miało ten sam skutek. Patrz na reakcję Jezusa. Co ona ci mówi? Możesz się zastanawiać nad odwagą uzdrawiającego Bożego miłosierdzia i pytaniem, co to dla ciebie znaczy.
       
    • Jaki jest skutek Jezusowego działania? Najpierw, „gorączka ją opuściła” – ‘wstała’. To słowo w Nowy Testamencie określa także ‘zmartwychwstanie’. Przez użycie określenia w stronie biernej, (po polsku mogłoby brzmieć: „Ona została przez Niego postawiona nogi”) autor chce powiedzieć, że „tu działał Bóg”.
       
    • Dalej, „wstała i usługiwała (Mu) ‘im’. Nie pomyśl sobie: No tak, znowu mężczyźni wykorzystują kobietę. Chodzi raczej o to, co się dzieje, gdy spotykamy się z uzdrawiającym miłosierdziem Boga, a mianowicie, że służymy jeden drugiemu.
       
    • Gdy w czasie tego Wielkiego Postu spotykasz się z uzdrawiającym miłosierdziem Boga, czy możesz odpowiedzieć na to wezwanie służenia drugiemu człowiekowi? Rozmawiaj z Panem, do czego pobudza cię ta refleksja.
       
Początek