Słowo Boże
Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?»
Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham».
Rzekł do niego: «Paś baranki moje».
I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?»
Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham».
Rzekł do niego: «Paś owce moje».
Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?»
Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham».
Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz».
To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
J 21,15-19
Kilka myśli na temat dzisiejszego fragmentu Pisma Świętego
ActiveDefault- Pytanie Jezusa – zadane trzy razy – nawiązuje do faktu, że Piotr trzy razy się Go zaparł. Może być ciężko przebaczyć, ale ciężej może być przyjąć przebaczenie. Rzeczą kluczową dla naszego duchowego wzrostu jest to, byśmy umieli uwierzyć w ofiarowane nam przebaczenie. To właśnie była zasadnicza różnica między Piotrem i Judaszem. Piotr, któremu zabrakło determinacji, dzięki przyjęciu przebaczenia przeszedł drogę duchowej odnowy: najpierw trzykrotnie wyprał się tego, że zna Chrystusa, a potem stał się skałą, na której Chrystus zbudował swój Kościół. Judasz z kolei nie brał nawet pod uwagę możliwości przebaczenia. Ten, który wcześniej słyszał, jak Jezus mowił o konieczności przebaczania siedemdziesiąt siedem razy, nie potrafił zdobyć się na to, by samemu poprosić Go o przebaczenie. Pogrążony w rozpaczy wybrał śmierć.
- Panie, spraw, abym nigdy nie przestał prosić o przebaczenie. Jeśli mamy być gotowi na to, by przebaczać bez granic, musimy być również gotowi prosić o przebaczenie – i uwierzyć, że jest nam ono dane – aż do chwili naszej śmierci.
Kilka myśli na temat dzisiejszego fragmentu Pisma Świętego
ActiveDefault- Stawiam się w pozycji Piotra i wsłuchuję się w to pytanie: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz mnie więcej aniżeli ci”?
- Czy Jezus w tym momencie pokazywał na łódź, sprzęt, masę złowionych ryb – życie które Piotr kochał i które mu było znane? Czy to było zaproszenie do zmiany sposobu życia? A może to było pytanie: Czy kochasz mnie bardziej niż inni uczniowie? W końcu pamiętamy jak Piotr się chwalił: «Choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja nigdy nie zwątpię». (Mt 26, 33)
- Tym razem Piotr jest bardziej powściągliwy, gdy mówi: «Ty wiesz, że Cię kocham».
- Identyfikuję się z Piotrem, bo jestem niepewny swojego pragnienia, aby być uczniem, a jednocześnie wiem jaka jest miłość Pana do mnie.
Kilka myśli na temat dzisiejszego fragmentu Pisma Świętego
InactiveDefault- Peter, despite his failings, is chosen to continue the ministry of Jesus by humble service to others. Jesus gives me a ministry of service also. Am I aware of it? Do I carry it out even if it means pain?
- What answer do I give when, like Peter, I am questioned regarding the extent of my love for Jesus? Can I at least say ‘You know that I try to love you.’
Kilka myśli na temat dzisiejszego fragmentu Pisma Świętego
InactiveDefault- Three times Peter answers Jesus that he loves him. He means it. Yet, gripped by fear and confusion during the Passion he was unable to admit even to knowing Jesus. Could this happen him again? Jesus understands and forgives our human frailties but he never ceases to say to us ‘Follow me’.
- As babies we are entirely dependent on others. As we grow, however, we claim more and more independence. Then we find it hard to let go of that independence in old age. Life is a circle that takes us back to the beginning. Letting go and accepting help is easier if I trust in God’s goodness and care. ‘Old age comes from God and leads on to God’ (Teilhard de Chardin).
Kilka myśli na temat dzisiejszego fragmentu Pisma Świętego
InactiveDefault- Peter must have wondered ‘Where do I stand now?’ ‘Am I still his number one?’ But Jesus shows him amazing courtesy and kindness, and all doubts are dispelled. Peter becomes a new creation: a fisherman turns shepherd.
- Lord, I see here your unbounded mercy and forgiving love for me. You remind me that everything in the world is redeemable because of your rising from the dead. From your acceptance of me may I learn how to accept others who fail me.
Kilka myśli na temat dzisiejszego fragmentu Pisma Świętego
InactiveDefault- Three times Jesus gently asks Peter, ‘Do you love me?’ He does not admonish him for his betrayals! Because he loves, Peter is re-instated, and given a great responsibility to care for the Early Christian community.
- If Jesus were to ask me, ‘Do you love me?’ how would I respond? Many women and men, down the ages, have given their lives for Christ. How would I feel if I were asked to do the same? Can I at least be a good follower of Jesus?
Kilka myśli na temat dzisiejszego fragmentu Pisma Świętego
InactiveDefault- This is a scene to savour slowly. John's gospel summarises what was probably a long morning's conversation between Jesus and Peter. When I have made a fool of myself, I hate to be reminded of it. Jesus with his triple questioning is reminding Peter of his triple betrayal - the most painful memory imaginable - but he does it with delicacy. Peter loved Jesus before his cowardly betrayal of him; he loved him more deeply afterwards. It led not merely to Peter's emotional declaration of love, but to his confirmation as leader of the church. He can safely command because he is a sinner with no illusions about himself.
- Many people repeat often in prayer, ‘Lord you know I love you’. It’s a humble prayer because often we feel we don’t live up to our call from God or to the goodness of love we receive in life. We may feel the shame Peter felt on looking at his history of denying his friend, Jesus. God looks into the heart and sees what we would like to be, as well as seeing what we have done in life. Prayer is giving our time to be aware that God is looking into our hearts and loving us for who we are.
- To be a disciple of Jesus is to be asked the question often, 'Do you love me?' it is not the that Jesus doubts us, but he wants us to recognise how we express that love. Guided by St Ignatius, I might ask, 'What have I done for Christ? What am I doing for Christ? What will I do?'
- Peter realises that he is being given increasing responsibility for the flock. How graciously do I accept growing responsibility?
Kilka myśli na temat dzisiejszego fragmentu Pisma Świętego
ActiveDefault- „Czy miłujesz mnie?” – to pytanie skierowane jest do Piotra, lecz mnie również Jezus o to pyta. Czy widzę w sobie dobro, które widzi Jezus?
- Można przypuszczać, że Piotr stojąc przed Jezusem jest bardzo świadomy swojej porażki – tego, że zawiódł najukochańszego mistrza w czasie Pasji. Jednak Jezus skupia się na jego zdolności kochania, a nie na porażce. Nie potępia Piotra za jego zdradę. Piotr, ze względu na swoją miłość, nie traci zaufania i otrzymuje ogromną odpowiedzialność opieki nad młodą wspólnotą chrześcijan.
- Czy moim problemem jest to, że skupiam się na moich upadkach i nie chcę lub nie jestem w stanie zaakceptować, że Pan kocha mnie takiego jakim jestem?