Obecność
Przypomnę sobie, że jestem w twojej obecności o Panie.
Będę uciekał się do twego kochającego serca.
Ty jesteś mą siłą w słabości.
Ty jesteś moim pocieszeniem w smutku.
Przypomnę sobie, że jestem w twojej obecności o Panie.
Będę uciekał się do twego kochającego serca.
Ty jesteś mą siłą w słabości.
Ty jesteś moim pocieszeniem w smutku.
Panie, ty dałeś mi życie i dar wolności.
Dzięki twej miłości istnieję na tym świecie.
Obym nigdy nie przestał doceniać tego daru.
Obym zawsze szanował prawo innych do życia.
W tej chwili Panie zwracam moje myśli ku Tobie.
Zostawię obok moje obowiązki i zmartwienia.
Odpocznę i odprężę się w Twojej obecności Panie.
Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”.
Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: „Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”.
Rozmowa wymaga mówienia i słuchania.
Podczas rozmowy z Jezusem, mogę również uczyć się wyciszenia i słuchania.
Mogę wyobrazić sobie łagodność w Jego oczach i uśmiech pełen miłości gdy na mnie patrzy.
Mogę być całkowicie szczery z Jezusem gdy opowiadam Mu o moich troskach I zmartwieniach.
Otworzę przed Nim moje serce i opowiem o moich lękach I zwątpieniach.
Poproszę Go by pomógł mi całkowicie oddać się Jego opiece, bym porzucił siebie dla Niego, wiedząc ze On zawsze chce dla mnie jak najlepiej.
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków.
Amen.